This friday we got a nice visit from NRC journalist Martin Kuipers. Between all the bags, phone calls and drop offs we spend some time together and did a little interview. Checkout the article below (Dutch only).
Babymelk, tandpasta, dekens
Als Wendy van der Zijde (26, doula) en vriend Sebastiaan Gamelkoorn (27, webdesigner) de beelden van het vluchtelingenkamp in Calais zien, schrikken ze. Kinderen, van hun dochters leeftijd, die slapen in krakkemikkige tentjes: dat kan niet. Via Facebook startten ze afgelopen dinsdag de pagina ‘Family on a Mission’, een inzamelactie voor tentjes, kleding, matrassen en voedsel voor in Calais.
Dat initiatief lijkt een succes. „Er kwamen reacties uit heel Nederland”, zegt Gamelkoorn vanuit zijn woonkamer in Amsterdam Oud-West, waar de dozen gestapeld staan tot middelhoogte. De inhoud verschilt per doos. Van babyspullen, kookgerei en draagdoeken, tot blikvoedsel, dekens, condooms en een slof Camelsigaretten.
De Britse Hannah Foreman-Wennecker (37, medewerker van uitgeverij Elsevier) komt voor 100 euro aan maandverband, babymelk, en tandpasta brengen. „De foto van het jongetje op het strand was doorslaggevend. Op stranden waar mensen zonnebaden, spoelen nu lijken aan”, zegt Foreman-Wennecker, moeder van een zoontje (3) en een dochter (6).
Ook Sophie Jansen (24, journalist) is gegrepen door de berichten. „Dit is geen politieke kwestie, maar een menselijke”, zegt Jansen, die hoopt dat de particuliere hulpinitiatieven het politieke debat rond vluchtelingen veranderen.
Maar is deze hulp gewenst? Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) raadde deze week burgers af om vluchtelingen in huis te nemen. En op internet wordt geschreven dat er geen spullen meer nodig zijn in Calais, weet Gamelkoorn.
Daar denkt hij zelf anders over. „De overheden zijn bang dat door deze initiatieven meer vluchtelingen naar Europa komen.”
Maandag vertrekken Gamel- koorn en Van der Zijde naar Calais. Ze verblijven vier dagen in het centrum van de stad. Van der Zijde heeft – ter voorbereiding – op Google Maps het kamp bestudeerd en gebeld met hulpverleners ter plaatse. Van der Zijde:„Ik heb geen idee wat ik van het contact met de vluchtelingen moet verwachten.”
Dan wordt Gamelkoorn weer gebeld. Een zwarte Rangerover rijdt voor. De buit: drie nieuwe Nomadtenten. Gamelkoorn: „Ongelooflijk, eindelijk steken we onze koppen bij elkaar om die mensen te helpen.”
Martin Kuipers – September 2015
