Missie 6 stond in het teken van samenwerking met vrouwen in actie voor vluchtelingen en stichting Medine. Ons doel was om gezamenlijk o.a. de 625 noodpakketten van vrouwen in actie voor vluchtelingen uit te delen aan de mensen in het kamp.
Met 5 bussen onderweg naar Calais liep de reis goed, door de vroegte konden we goed doorrijden en liep alles rustig aan de grens.
Aangekomen in het kamp , het is nog vroeg en vele slapen nog maar deze week is het drukker dan de weken ervoor het valt mij op dat er nog meer tenten en nog meer houten gebouwde shelters staan.
We parkeren aan de ingang van het kamp dit is de Irakeze kant waar vele gezinnen wonen. Ik zie dat er een huis is gebouwd met een waterbron fijn om een kleine verbetering te zien!
De Family bus wordt herkend je ziet een kleine glimlach verschijnen bij de mensen we worden bedankt om het feit dat we terug zijn.
Hallo sister do you have some fruit?? No not this time sorry, in mijn gedachten weet ik dat ik iets veel mooiers mee heb genomen en nog wel 600 stuks!! Je bent blij maar ik moet me enthousiasme nog voor me houden om iedereen geduldig te houden.
Voor vele vrijwilligers was het de eerste kennis making met het kamp ik kon duidelijk zien hoe aangeslagen ze waren.
Ik geef ze een rondleiding door het kamp en leg uit hoe we te werk gaan in onze distributie.
Terug gekomen bij het kamp is het tijd voor onze eerste distributie de lijn wordt al snel gevormd en alles verloopt rustig je ziet de mensen worden steeds enthousiaster het is immers een verassing pakket wie wilt dat nou niet! Het nieuws wordt al gauw verspreidt door het kamp.
Onze bussen zijn opgemerkt door de mensen in het kamp en worden goed in de gaten gehouden en de witte hesjes van de stichting waren makkelijk te volgen. Onderweg werden we aangesproken door een andere organisatie of wij wouden helpen met hun distributie daar hoef ik natuurlijk geen seconde over na te denken we komen allemaal met 1 doel en dat is de mensen helpen en met deze intenties moet je ook gaan. Heb geen haast in het kamp want het kamp veranderd per minuut je voelt een situatie aan en daar spring je op in.
Distributie nummer 2 het werd steeds drukker in het kamp je merkt dat mensen op zoek zijn naar eten of wat dan ook ze maar kunnen bemachtigen je kan het bijna jagen noemen vandaar de naam the jungle ieder voor zich en de sterkste wint. Honderden mensen staan te dringen bij de bus eerder heb ik de instructie’s geven dat de deuren niet open gaat zolang er geen goeie rij is gevormd.Na enkele minuten vormt er een rij maar het blijft onrustig we wagen een poging en blijven vriendelijk en geduldig. Kom op mannen er is geen tijd van twijfelen nu wees alert en handel snel de spanning stijgt iedereen wilt eten iedereen wilt een verassing doos. De sfeer is totaal omgeslagen mensen beginnen te duwen te trekken te schreeuwen en onze manier van distributie werkt niet meer. DEUREN DICHT!!!! Is wat ik roep we moeten stoppen het gaat niet goed op dit moment .
Het is geen probleem we komen op een ander tijdstip terug leg ik uit de spanning en de energie moet rustiger worden en ik adviseer om weg te rijden het was hectisch en je hart klopt in je keel je weet dat je rustig moet blijven om de situatie onder controle te houden je kijkt de mensen aan die aan het duwen trekken enzovoort zijn het doet je pijn het doet pijn dat ze zich zo gedragen maar het doet nog meer pijn waarom ze zich zo gaan gedragen maar er is geen tijd om gehoor aan je eigen emoties te geven je moet in focus blijven. Ik loop voor de bus om de chauffeur aan wijzingen te geven waar hij het kamp kan verlaten. De mensen blijven dringen en de bus volgen en dan gebeurt het de bestuurder vergeet in alle hectiek de portieren te sluiten en daar komen de mensen eerder achter dan hij ze trekken de bus open en dan gebeurt het waar je altijd voor waarschuwt maar nooit hoopt mee te maken een foute distributie ze vallen de bus aan en het enige wat je nu nog kan doen is weg lopen jezelf in veiligheid brengen en mensen het laten afmaken tot dat je bus leeg is. Het voelt als falen op dat moment ik sta op het punt van huilen maar nogmaals er is geen tijd voor jou emotie ik moet zorgen dat het team veilig is!! Regel nummer 1 veiligheid staat voorop zorg dat je de portieren altijd op slot doet! Fouten zijn menselijk is er tijd voor om vingers te wijzen NEE !! Het kan niet altijd goed gaan ook dit hoort erbij dit zet je weer op scherp en terug naar de realiteit mensen hebben honger en ze zijn zelf in staat om er voor te vechten en te roven wat zouden wij doen in de situatie wat als jij niet bij de sterke hoort en uren lang dag in dag uit in rij moet staan en uiteindelijk met legen handen terug moet keren omdat er simpel weg niet genoeg is. Op dat moment voelde ik me verslagen door de situatie maar ik zal never nooit opgeven!! Jullie mogen allemaal weten ik zat er door heen ik moest dit laten bezinken en weer tot mezelf komen. Ik heb dit ervaren als een leerproces die wij weer mee nemen naar onze volgende missies want die zullen er komen en blijven bestaan zolang ik leef!!!
Distributie 3,4 zijn met veel spanning goed verlopen de sfeer in het kamp is gespannen je ziet dat dat de toestroom steeds groter worden en de uitstroom steeds kleiner wordt, het kamp groeit met de dag en de controles worden steeds strenger met vele gevolgen van dien.
Vele gezinnen zijn gestrand om wat voor reden dan ook. Family on a Misson zal zich blijven inzetten voor de mensen die hulpbehoevend zijn!
United we stand
