Gister is Family on a Mission om 04:00 vertrokken met twee volgeladen bussen vol met dekens en fruit naar Calais. Onze reis is soepel verlopen enkele spanningen voor wat wij zouden aantreffen aan de grens na alle verhalen en persberichten hebben wij ons niet laten tegen houden en namen wij de risico om onze 500 dekens en kilo’s van fruit te moeten uitladen indien nodig zou zijn. Wij bleven positief en ook dit zouden wij overleven. Aan de grens stond een grote politie post te controleren telkens werden er twee auto’s aan de kant gezet voor controle vrachtwagens die hun vracht moesten ontladen dit gaf ons weer de kans om door te rijden YESSSS!!!!
Door de vertragingen hebben we de politie niet kunnen vermijden bij de ingang van de weg ondanks onze vroege vertrek. Family on a Mission heeft helaas geen entree passen kunnen bemachtigen maar ook dit liet ons niet tegen houden!! We zijn via het kamp binnen gekomen en zo de politie kunnen ontwijken. Het eerste wat je tegemoet komt is de geur van het kamp Yes we are back in the jungle wat een vreselijke lucht je voelt dat het brand in je neus en een aanslag voor je longen is.
Omdat wij met 4 nieuwe jongens op missie waren waaronder mijn zoon zijn wij eerst rustig door het kamp gelopen om het kamp te gaan verkennen door de vroegte was het nog rustig de mensen begonnen langzamerhand wakker te worden en haastten zich naar de douch om de lange rijen te ontkomen. De jongens waren in schok het eerste half uur was het doodstil en luisterde ze naar mijn uitleg van de instructies hoe wij een distrubutie zouden gaan uitvoeren.
Belangrijk boys we zijn met liefde gekomen onthoud dat goed!!! Blijf vriendelijk en geduldig en Only spread the love!!!!
Aangekomen bij het verbrande kamp van de Sourdanesen die hard in de regen aan het werk waren om hun kamp weer op te bouwen. De brand geur kon je naar een week nog steeds ruiken. Later op de dag heeft Family on a Missoin hun keuken kunnen voorzien met eten en lekkere kruiden dozen pasta’s,rijst,suiker, en een grote kookpit met pannen.
Wij zijn aan onze fruit distrubutie begonnen aan het kamp iedereen kwam van alle kanten aangerend en de one line werd gevormd. Top distrubutie één geslaagd!!!
Distributie twee de 150 gedoneerde slaapzakken van #vrouweninactievoorvluchtelingen werden hartelijk in ontvangst genomen door de mensen van het kamp. Wij zijn met de auto door het kamp gereden zodat wij meerdere delen van het kamp konden bereiken. Het weer weer werd steeds slechter. De mensen wouden graag een slaapzak bemachtigen maar op dat zelfde moment moet je voorstellen dat je kostbare droge setje kleding en sokken doorweekt word door de regen en dan moet de dag nog beginnen en zullen deze kleren niet meer droog worden.
Na distributie twee zijn wij met de groep gaan lunchen bij één van de lokale restaurantje die vol geladen was met mannen die aan het schuilen waren voor de regen. De jongens hebben koekjes uitgedeeld voor bij de thee.
Na het eten was het tijd voor distrubutie drie.
Toen wij bij de auto aankwamen zagen we dat onze wielen volledig in de blubber vast zat zo hebben de jongens met een aantal mannen uit het kamp de auto uit de modder geduwd dit was trouwens niet de laatste keer dat wij vast kwamen te staan de wegen waren door de hoeveelheid regen er slecht aan toe voor de auto’s op sommige plekken moeilijk te komen let staan als je met de voet bent en je tot je enkels in de modder wegzakt vreselijk daar gaan je schoenen waarvoor je uren in de rij heb gestaan.
Distrubutie drie;
dekens leveren aan onze vriend Toby woonend op het kamp die de nieuwkomers verwelkomt met een warme deken en tent.Toby dankt iedereen in NL die een deken heeft gedoneerd Superrrrr!!
Toen wij terug naar de opslag reden die op het terrein staat van de overheid werden wij niet meer binnen gelaten door een wisselende shift en geen goeie overdracht de medewerker aan het hek beschreef ons als moslims in een busje en dit veroorzaakte onrust na geduldig aandringen en rustig blijven mocht ik alleen naar binnen om mijn verhaal en onze missie uitleggen aan de zoveelste medewerker die zogenaamd van niks weet gelukkig waren er een aantal werkers die mij herkende en mochten wij weer naar binnen. Ondertussen dat ik binnen was werd onze bus met de jongens aangevallen door de politie met gasflessen in hun handen bonkend op de ramen en schreeuwend moesten de jongens hun handen omhoog doen HANDS UP!!!! Paspoorten werden gevraagd en autopapieren en zo werden wij 40 minuten lang omsingeld en na getrokken. Oke boys rustig blijven denk aan mijn woorden wij zijn met liefde gekomen hou dat vast!!! Na de controle kon de politie natuurlijk niks vinden er werd een excuus aangeboden en konden we door rijden. We Only do our job werd er gezegd. I understand sir we are only come to help the people and spread Some love onbeschrijfelijk was de gezicht uitdrukking van de agent ik zag dat hij smolt door onze geduld en liefde en zich schuldig begon ge voelen.
Na dit opstootje gingen wij veder met de grote distrubutie vanuit de grote bus. Wederom was het weer zeer slecht en zullen de dekens kletsnat zijn voordat ze de tent kunnen bereiken
je voelde de sfeer veranderen het werd donker en ontzettend koud en wij moesten ervoor zorgen dat er zo snel mogelijk werd uitgedeeld de jongens deden het super goed het tempo zat er goed in!!! Na een uur waren de dekens allemaal de bus uit enkele familie dekens die wij beloofd hadden aan vrouwen met kinderen. Ook hebben wij de langsgelopen kinderen die kletsnat waren de sokken en ondergoed met lekkere warme mutjes en handschoenen kunnen geven die wij hebben gekocht van de donaties super bedankt!!
19:00 De bus is leeg en zelf ook doorweekt van de regen ijskoud maar je kan en mag gewoon niet klagen wetend dat wij straks in een bus stappen waar we de kachel voluit gooien. Het is donker in het kamp geen verlichting je loopt in de hoop dat je niet wegzakt of onderuit glijd in de modder.
19:30 Tijd om naar huis te gaan al zijn wij maar een druppel op een gloeiende plaat Family on a Mission is dankbaar dat wij die druppel mogen zijn dankzij onze leden die ons steunen en donaties!! Blijf ons steunen want Calias heeft ons nodig en onze liefde is nog lang niet op dus wij blijven terug gaan!!!! Blijf ons volgen voor #missie 5
Tot slot wil ik zeggen dat het een geweldige ervaring was om met mijn zoon samen sterk te staan ik heb hem de andere kant van het leven kunnen laten zien en hopelijk hierbij mijn boodschap door gegeven aan hem. Verspreid geen haat en leugens van het onbekende maar kom het met je eigen ogen kijken en bestrijd het niet met geweld maar met liefde en geduld#Missie 4 compleet!!! We come back Calias!!!
